اکسیژن ساز چیست و چگونه کار می‌کند؟

اکسیژن ساز چیست و چگونه کار می‌کند؟

به لطف پیشرفت‌های چشمگیر حوزه پزشکی، اکسیژن سازهای امروزی جمع و جور، کوچک، بی صدا و سبک هستند. اما هنوز هم حداکثر مطابقت و عملکرد بالا را ارائه می‌دهند. متراکم کننده‌های قدیمی اکسیژن حجیم و سنگین هستند، این امر برای بیمارانی که در سفر یا خارج از منزل نیاز به اکسیژن درمانی دارند مشکل است. اما امروزه، شما می‌توانید از متمرکز کننده‌های ثابت و اکسیژن ساز قابل حمل (POCs) در خانه استفاده کنید. و آن را به راحتی به هر جایی که می‌خواهید ببرید.

               

موارد استفاده و دلایل استفاده از اکسیژن

به طور کلی، شما نمی‌توانید یک دستگاه اکسیژن را بدون نسخه خریداری کنید. پزشک باید آن را پس از ارزیابی کامل پزشکی تجویز کند. پزشکان همچنین به طور معمول به بیماران نشان می‌دهند که چگونه در هنگام مسافرت و در خانه خود از این متمرکز کننده‌ها به طور مؤثر استفاده کنند. متراکم کننده‌های اکسیژن، هوای اطراف را فیلتر کرده و آن را به چگالی مورد نیاز فشرده کرده و سپس اکسیژن خالص دارویی پزشکی را به سیستم تحویل دوز پالس یا سیستم جریان مداوم به بیمار تحویل می‌دهند.

دلایل زیادی برای استفاده وجود دارد و پزشکان می‌توانند اکسیژن درمانی را در شرایط مختلف پزشکی به بیماران خود توصیه کنند. به طور معمول، ریه‌های شما اکسیژن هوا را جذب کرده و آن را به جریان خون منتقل می‌کنند. اگر اخیراً آزمایش خون یا پالس اکسیمتر برای ارزیابی میزان اشباع اکسیژن انجام داده‌اید و میزان اکسیژن خون شما پایین است، پزشک ممکن است اکسیژن درمانی کوتاه مدت یا طولانی مدت را توصیه کند.

احتمالاً می‌پرسید که از اکسیژن ساز برای چه چیزی استفاده می‌شود؟ شرایط حاد معمولاً به اکسیژن درمانی کوتاه مدت نیاز دارد. این شرایط معمولاً برای مدت کوتاهی اجرا می‌شود. آن‌ها ممکن است علائم ناگهانی در مقابل شرایط مزمن داشته باشند که در آن همه چیز به تدریج رخ می‌دهد. با این حال، برخی از بیماری‌های تنفسی یا مزمن نیاز به مکمل اکسیژن طولانی مدت دارند.

 

√ شرایط حاد نیاز به غلظت اکسیژن

چند نمونه از شرایط حاد که در آن برای استفاده کوتاه مدت از اکسیژن درمانی نیاز به استفاده از یک دستگاه اکسیژن‌ساز می‌باشد:

Ο آسم: این وضعیت جایی است که مجاری تنفسی شما ملتهب شده و شروع به تولید مخاط زیاد می‌کند، که این امر تنفس را دشوار می‌کند. در حالی که تعدادی دارو وجود دارد که می‌توانند آسم را درمان و کنترل کنند، یک اکسیژن ساز می‌تواند سطح بالایی از اکسیژن را در جریان خون بیمار در حالی که دچار حمله آسم شده یا قبلاً داشته‌اند پمپاژ کند.

 

Ο پنومونی: ذات‌الریه یک عفونت است که در آن شما در یک یا هر دو کیسه هوای ریه خود دچار التهاب می‌شوید. و در بسیاری از موارد آن‌ها را با مایع پر می‌کنید. اکسیژن درمانی برای بسیاری از بیماران مبتلا به ذات‌الریه تجویز شده است و نتایج بالینی خوبی را مشاهده کرده‌اند.

 

Ο سندرم پریشانی تنفسی RDS: یک اختلال تنفسی است که بیشتر نوزادان را متأثر می‌کند. به ویژه نوزادانی که شش هفته یا بیشتر قبل از زایمان متولد می‌شوند. نوزادانی که از RDS رنج می‌برند، سورفکتانت کافی (مایع پوشش دهنده ریه) ایجاد نمی‌کنند و باعث ریزش ریه‌ها و تنفس بیشتر آن‌ها می‌شود. اکسیژن درمانی با استفاده از غلظت اکسیژن به پمپ اکسیژن در جریان خون و ریه نوزادان کمک می‌کند تا عوارض بعدی را کاهش دهد.

 

Ο دیسپلازی ریوی (BPD): نوزادانی که از RDS رنج می‌برند نیز بیشتر در معرض ابتلا به BPD هستند. این یک بیماری شدید ریه است که نیاز به حمایت طولانی مدت از تنفس دارد.

 

Ο پس از جراحی: در برخی موارد، پس از جراحی نیز ممکن است برای مدت کوتاهی به اکسیژن نیاز داشته باشید.

 

√ بیماری‌های مزمن که نیاز به اکسیژن درمانی دارند

برخی از بیماری‌های مزمن که نیاز به استفاده طولانی مدت از دستگاه اکسیژن دارند عبارتند از:

 

◊ بیماری مزمن انسدادی ریه COPD: حدود 16 میلیون نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اما غلظت اکسیژن می‌تواند یک درمان مؤثر باشد. وقتی COPD دارید، آسیب مزمن ریه دارید که جذب اکسیژن کافی را برای ریه‌ها دشوار می‌کند. در نتیجه، شما می‌توانید در تنفس مشکل داشته باشید و اکسیژن درمانی از طریق دستگاه متمرکز کننده می‌تواند به شما کمک کند.

 

◊ فیبروز کیستیک: شما این وضعیت تهدید کننده زندگی را به ارث می‌برید. باعث آسیب دستگاه گوارش و ریه می‌شود. این یک بیماری نادر است که بر سلول‌های بدن مسئول تولید مخاط، عرق و آب گوارشی تأثیر می‌گذارد. مایعات تغییر می‌کنند که منجر به محلول چسبناک‌تر و ضخیم‌تری می‌شود که مجاری، لوله‌ها و گذرگاه‌های فرد مبتلا را می‌بندد.

 

◊ آپنه خواب: آپنه خواب یک اختلال خواب است که می‌تواند جدی باشد و باعث شود که تنفس فرد بطور پراکنده در طول خواب متوقف و شروع شود. معمولاً درمان این بیماری فشار مداوم مثبت راه هوایی (CPAP)، کاهش وزن و ورزش فیزیکی است. اگرچه برخی از افراد مبتلا به آپنه خواب ممکن است به اکسیژن درمانی نیاز داشته باشند.

 

دستگاه اکسیژن چگونه کار می‌کند؟

یک دستگاه تغلیظ کننده اکسیژن را به عنوان تهویه مطبوع پنجره در نظر بگیرید. هوا را وارد می‌کند، تغییر می‌دهد و به شکل دیگری تحویل می‌دهد. متراکم کننده اکسیژن هوا را وارد می‌کند و آن را برای استفاده افرادی که به دلیل کم بودن اکسیژن در خون به اکسیژن پزشکی نیاز دارند، تصفیه می‌کند.

 

مکانیسم آن به صورت زیر می‌باشد:

 √ فشرده سازی هوا به عنوان مکانیسم خنک کننده باعث می‌شود که دستگاه بیش از حد گرم نشود.

 √ از محیط اطراف خود هوا می‌گیرد.

 √ استفاده از رابط الکترونیکی برای تنظیم تنظیمات تحویل

 √ حذف نیتروژن از هوا از طریق بسترهای الک و یک فیلتر

 √ تحویل اکسیژن تصفیه شده از طریق ماسک یا کانولای بینی

 

بیمارانی که در گذشته به اکسیژن درمانی نیاز داشتند عمدتاً به مخازن اکسیژن تحت فشار تکیه می‌کردند. اگرچه این مخازن بسیار مؤثر هستند. اما تأمین کنندگان آن‌ها مجبورند به طور مرتب به بیماران مراجعه کنند تا اکسیژن خود را در مخزن آن‌ها پر کنند. و این دستگاه را ناکارآمد می‌کند. امروزه دستگاه‌های اکسیژن ساز خانگی مشکلات را برطرف کرده و زمینه استفاده راحت و بدون دردسر را فراهم کرده‌اند.